24ωρη Γενική Απεργία στις 17 Μαΐου


24ωρη Γενική Απεργία στις 17 Μαΐου: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ή απλά ΧΑΝΟΥΜΕ άλλο ένα ακόμα μεροκάματο;


Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,



Στις 17 Μαΐου οι ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ προκήρυξαν γενική απεργία ενάντια στα νέα μέτρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά από δυο σχεδόν χρόνια «γενναίας» διαπραγμάτευσης, προχωρά στο κλείσιμο της αξιολόγησης και περνά από τη Βουλή κι άλλα σκληρά μέτρα, μένοντας στην ιστορία ως η πρώτη κυβέρνηση που κατά τη θητεία της ψήφισε δυο μνημόνια!! Δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε τα νέα μέτρα, εξάλλου έχει φροντίσει η προπαγάνδα της ήττας και της παραίτησης να μας βομβαρδίζει καθημερινά με τα χειρότερα. Η εμπειρία μας δε αυτά τα χρόνια της κρίσης μας έχει διδάξει ότι κάθε μνημόνιο και κάθε κυβέρνηση είναι απλά χειρότερη από την προηγούμενη. Προσθέτει νέα μέτρα μόνιμου χαρακτήρα που σωρεύονται στα προηγούμενα και μαζί με τη προσφυγιά και το κίνδυνο πολεμικής ανάφλεξης στη περιοχή, προαναγγέλλουν ένα μέλλον εξαθλίωσης και φόβου. Το ερώτημα όμως που τίθεται για άλλη μια φορά είναι αν θα απεργήσουμε στις 17 Μαΐου. Αξίζει άραγε; θα βγει κάτι; ή απλά θα χάσουμε ένα ακόμα πολύτιμο μεροκάματο;

Θα έχει αποτέλεσμα η απεργία; Θα πάρει η κυβέρνηση πίσω τα μέτρα;

Όσο αισιόδοξος κι αν είναι κάποιος δεν μπορεί να πει ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, με μια απεργία θα νικήσουμε και θα καταφέρουμε να αναχαιτίσουμε την κυβερνητική επίθεση. Αυτό που μπορούμε όμως να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται με αγώνες και θυσίες και αν πρόκειται ποτέ κάτι να αλλάξει θα γίνει μόνο με απεργία, με πολλές απεργίες και με εμάς όλους μαζικά στους δρόμους. Κι αν δεν μπορούμε με μια απεργία να κάνουμε τη κυβέρνηση να πάρει πίσω τα μέτρα, το σίγουρο είναι ότι με καμία θα ακολουθήσουν κι άλλα, πιο σκληρά.

Αξίζει να χάσουμε άλλο ένα μεροκάματο;

Κατ’ αρχήν να θυμίσουμε ότι η 24ωρη απεργία της 17ης Μαΐου είναι η πρώτη απεργία εδώ και πέντε μήνες. Συζητάμε και προβληματιζόμαστε για να χάσουμε ένα μεροκάματο για ένα καλύτερο αύριο, όταν ψηφίζεται η καταλήστευση και η φοροληστεία όλου του μισθού μας, η περικοπή των συντάξεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς θυσίες κι ένα μεροκάματο είναι


πραγματικά πολύ μικρό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μπροστά σε αυτά που διακυβεύονται για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Κι αν δεν κάνουμε κάτι, τότε θα πράγματα θα είναι ΣΙΓΟΥΡΑ χειρότερα.

Μα τι να κάνει μια «ντουφεκιά»;

Είναι γεγονός ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ ούτε θέλουν αλλά ούτε και μπορούν να οργανώσουν έναν παρατεταμένο αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τα μέτρα που μας εξοντώνουν. Προτιμούν να κινούνται στη πεπατημένη και «ασφαλή» γι’ αυτούς τακτική των μεμονωμένων απεργιών για να περισώσουν το τομάρι τους και να βγουν από τη δύσκολη θέση. Γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά ότι η νίκη σε έναν αγώνα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται συνέχεια και επιμονή, θέλει υπομονή και διάρκεια. Αν λοιπόν διαφωνούμε με τη τακτική της «ντουφεκιάς» πρέπει να το δείξουμε και να πιέσουμε, με τη συμμετοχή μας, να γίνει η «άσφαιρη ντουφεκιά», «αφετηρία» και «συνεχείς ριπές» και τότε τα πράγματα θα είναι αλλιώς, προς ανησυχία όλων αυτών που μας θέλουν σπίτι μας.

Τι σημασία έχει να κατέβω στη συγκέντρωση;

Δεν ξέρουμε αν στις 17 Μαΐου οι δρόμοι της Αθήνας θα πλημμυρίσουν με χιλιάδες διαδηλωτές, εκείνο που ξέρουμε όμως είναι ότι αν αυτό γίνει θα είναι τεράστια επιτυχία και θα στριμώξει πολύ σοβαρά τη κυβέρνηση που αδημονεί να πιστώσει ως επιτυχία της το συμβιβασμό και την υποταγή στις απαιτήσεις ΗΠΑ και ΕΕ. Ας τους δείξουμε ότι δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν και δεν πιστεύουμε τα κροκοδείλια δάκρυά τους.

Σε τελική ανάλυση ακόμα και αυτή καθ’ αυτή η υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία που τόσο έχει απαξιωθεί και αμαυρωθεί όλα αυτά τα χρόνια με ευθύνη του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, των πελατειακών σχέσεων και της συνθηκολόγησης, αξίζει όχι ένα, αλλά πολλά μεροκάματα. Κι αυτό το ξέρει καλύτερα από εμάς η κυβέρνηση «της αριστεράς» που μαγειρεύει νέο συνδικαλιστικό νόμο για το καταργήσει. Ας μην της κάνουμε λοιπόν τη χάρη.


ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ

ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ

ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ