ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ   ΚΙΝΗΣΗ   ΕΘΝΙΚΟΥ   ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
28-4-2017

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Από τον Μάιο του 1886 όταν  οι αμερικάνοι εργάτες διεκδικούσαν το οχτάωρο, το εργατικό κίνημα έχει γράψει ένδοξες σελίδες, για να φτάσουμε στο σήμερα, στην Ελλάδα των τριών και πιθανόν, τεσσάρων μνημονίων, της άγριας επίθεσης, της χειροτέρευσης των όρων δουλειάς και ζωής, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, μα και των άγριων ανταγωνισμών, του κινδύνου ευρύτερης πολεμικής ανάφλεξης, των χιλιάδων ξεριζωμένων και κυνηγημένων προσφύγων.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Είμαστε όλοι εργαζόμενοι και μάλιστα σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για μας. Έχουμε υποστεί 8 χρόνια κρίσης, έχουμε δει το μισθό μας να μειώνεται στο μισό και τη φορολογία να κλέβει ό,τι έχει απομείνει, έχουμε δει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας να παίρνονται πίσω ένα-ένα, τη περίθαλψη και τη σύνταξη να γίνονται άπιαστο όνειρο και την ανεργία να βρίσκεται παντού γύρω μας.

Σ’ αυτά τα χρόνια έχουμε δοκιμάσει τους πάντες και… σε όλους τους συνδυασμούς: τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, τη ΔΗΜΑΡ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ. Έχουμε αναθέσει τη τύχη μας σε όλους πλην του μοναδικού που μπορεί να μας βγάλει από αυτή τη κατάσταση, του ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ.

Ξεκινήσαμε δυναμικά, διεκδικήσαμε, παλέψαμε. Από το 2009 έως το 2012 βρισκόμασταν καθημερινά στο δρόμο παλεύοντας να σταματήσουμε αυτή τη κατάσταση. Δώσαμε μάχες, κάποιες νικηφόρες, όλες όμως δύσκολες, μέχρι τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ κήρυξε «στάση κινήματος» γιατί αποφάσισε να παίξει μαζί μας, να επενδύσει στις αυταπάτες και τις αγωνίες μας. Και όχι μόνο κατάφερε με τα ψέματα να ανέβει στην εξουσία αλλά τώρα, εν έτη 2017, έχουμε βρεθεί σε πολύ χειρότερη κατάσταση.

Ακόμα και όλα αυτά που γίνονται στο Εθνικό Τυπογραφείο το τελευταίο διάστημα μοιάζουν να εντάσσονται σε ένα καλά σκηνοθετημένο έργο που θέλει να καταστρέψει τις μεταξύ μας σχέσεις, να μας διαλύσει, να χαλάσει το κλίμα που τόσα χρόνια είχαμε και να μετατρέψει τη δουλειά μας σε άλλο ένα δυσβάσταχτο καθημερινό φορτίο.

Μήπως ήρθε η ώρα να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας; Μήπως ήρθε η ώρα να εμπιστευτούμε τους γύρω μας; τους άλλους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους που υποφέρουν μαζί μας από τα ίδια προβλήματα; Μήπως ήρθε η ώρα να βρεθούμε όλοι μαζί και πάλι στους δρόμους; Να διαδηλώσουμε την Πρωτομαγιά, τη μέρα γιορτής της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο, τη μέρα που πεισματικά επιμένει να μας θυμίζει ότι τίποτα δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με αίμα και με αγώνες.


ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ