Βήμα-βήμα καταργούν το δικαίωμά μας στην περίθαλψη

Τα πέντε χρόνια κρίσης, φτώχειας και άγριας επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας έχουν αφήσει τα σημάδια τους και στην δυνατότητα πρόσβασής μας στην περίθαλψη που, μέρα-μέρα, νόμο-νόμο γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όλο και πιο απόμακρη. Ωστόσο, η αμφισβήτησή της είχε ήδη τεθεί πολύ πιο πριν όταν το περίφημο «κράτος-πρόνοιας», αποτέλεσμα της πίεσης και της διεκδίκησης του κινήματος, κατέρρευσε και το περίφημο ΕΣΥ «διορθώθηκε» με τον νόμο Παπαδόπουλου (Ν.2889/2001) που εισήγαγε τους μάνατζερς, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργολαβίες στα νοσοκομεία, την συμμετοχή των ασθενών στο κόστος της περίθαλψης, τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία, τα πρώτα περιστατικά αποκλεισμού  μεταναστών και ανασφάλιστων από το σύστημα περίθαλψης. Ακολούθησε πρόσφατα η διάλυση των πολυϊατρείων του ΙΚΑ, το κλείσιμο των θεραπευτηρίων και των 8 νοσοκομείων του ΕΣΥ.

Από 1-1-2014 η κυβέρνηση προχώρησε στο κλείσιμο 220 σε σύνολο 545 μονάδων υγείας, έβαλε βαθύτερα το χέρι στη τσέπη μας («χαράτσι» για τη συνταγογράφηση, χαρακτηρισμός σειράς απαραίτητων φαρμάκων ως μη συνταγογραφούμενα, αύξηση της συμμετοχής σε εξετάσεις και φάρμακα) και μείωσε τις δαπάνες του προϋπολογισμού για ασφάλιση-περίθαλψη από 15,9 σε 13,2 δις ευρώ. Επίσης, εκδόθηκαν σχετικές οδηγίες με τις οποίες τέθηκαν σειρά προϋποθέσεων για συγκεκριμένες εξετάσεις, αποδυναμώνοντας τον τομέα της πρόληψης δίνοντας βάρος στη θεραπεία. Τι σημαίνει δηλαδή ότι μια γυναίκα μπορεί να κάνει μαστογραφία κάθε χρόνο μετά τα 40, και για όσο διάστημα δεν πάσχει από κάποιο βαρύ χρόνιο νόσημα; Ή ότι ένας ηλικιωμένος άνω των 75 ετών δεν μπορεί να κάνει εξέταση προστάτη, ενώ δεν προβλέπεται για τα κορίτσια κάτω των 21 ετών το τεστ ΠΑΠ; Τι λογική εισάγεται αν όχι αυτή του «Καιάδα»;

Τις τελευταίες ημέρες δε ανακοινώθηκε η ίδρυση της Ανώνυμης Εταιρείας Συστήματος Αμοιβών Νοσοκομείων με διακριτικό τίτλο «Ε.Σ.Α.Ν. Α.Ε», η οποία θα αναλάβει την απόλυτη διαχείριση και διακίνηση του χρήματος που θα ρέει στα νοσοκομεία και θα προβαίνει στην αξιολόγηση των υπηρεσιών και του προσωπικού τους. Πρόκειται για ένα εποπτικό όργανο που θα αναλάβει να «κουμαντάρει» το λεγόμενο σύστημα των DRGs, ένα μοντέλο για την ταχύτερη αποζημίωση των υπηρεσιών και την αποδοτικότερη χρηματοδότηση των νοσοκομείων. Μάλιστα βάζει για τα καλά τη… θηλιά στο λαιμό του συστήματος καθώς η διάρκεια ζωής της εταιρείας θα είναι τα 50 χρόνια! 

Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης, που τείνει να επεκταθεί σε όλες τις υπηρεσίες που μέχρι πρόσφατα παρείχε το κράτος δωρεάν, στον τομέα της υγείας εξειδικεύεται στην πλήρη εμπορευματοποίηση όλων των υπηρεσιών της. Στη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ από «πάροχο υπηρεσιών υγείας», σε «αγοραστή», δηλαδή σε «μεσάζοντα» ανάμεσα  στον ασθενή και τον ιδιώτη και χωρίς καμία δέσμευση και υποχρέωση στη βάση της καθολικότητας του δικαιώματος στη περίθαλψη. Στόχος του η παροχή υπηρεσιών υγείας «οικονομικά προσιτών σε όλους» (σύμφωνα με μελέτη της task force) και όχι δωρεάν. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί άλλο ένα βήμα στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης, βάζοντας ταφόπλακα στα όποια ψήγματα δωρεάν περίθαλψης είχαν απομείνει. Το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι η εκτίναξη του κόστους και η υπέρβαση του προϋπολογισμού, γεγονός που δείχνει πολλά για το …ύψος και την …επάρκειά του.

Κι ας μη μιλήσουμε για την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας όσων απασχολούνται στο τομέα της υγείας, τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και υλικών, την εντατικοποίηση, την απειλή της διαθεσιμότητας-απόλυσης στις υπό συγχώνευση μονάδες υγείας, την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Κι όλα αυτά όταν σε 6.171.000 ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ αντιστοιχούν 3.068.000 ανασφάλιστοι, αριθμός που αυξάνεται με ρυθμούς ανάλογους αυτών της ανεργίας και της ανασφάλιστης εργασίας (στοιχεία που δόθηκαν από τον διοικητή του ΕΟΠΥΥ τον Σεπτέμβριο του 2013), όταν 30% περισσότεροι άνθρωποι, σε σχέση με την προ μνημονίου εποχή, επισκέπτονται τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας (στοιχεία της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών), όταν 55,7% των συμπολιτών μας δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν φάρμακα και 28,4% αραίωσαν τη λήψη των φαρμάκων τους με δική τους πρωτοβουλία (έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Σεπτέμβριος 2013). Νούμερα που σίγουρα στον χρόνο που έχει μεσολαβήσει θα έχουν αυξηθεί σημαντικά. 

Το δικαίωμα, λοιπόν, στη περίθαλψη, όπως και όλα όσα τελικά έχουμε κατακτήσει, είναι αποτέλεσμα αγώνων και τώρα, που το σύστημα βρήκε την ευκαιρία που τόσο καιρό ήθελε, προσπαθεί να το μετατρέψει σε ατομική ευθύνη του καθενός μας. Πόσοι αλήθεια γνωρίζουμε ότι προ του ΕΣΥ (1983) η νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική μπορούσε να καλυφθεί απευθείας από το ασφαλιστικό ταμείο του ασθενή χωρίς ο ίδιος να καταβάλει τίποτα; Ή ότι οι άμεσα ασφαλισμένοι, μέχρι πρόσφατα, δεν πλήρωναν καμία συμμετοχή για φάρμακα και εξετάσεις;

Η ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ θα πρέπει να είναι δωρεάν, πλήρης για όλο το λαό και χωρίς προϋποθέσεις:

ΔΩΡΕΑΝ, για να μην πληρώνει κανείς τίποτα παραπάνω από αυτά που έχει ήδη πληρώσει είτε με την συμβολή του στον πλούτο αυτής της χώρας, είτε με τους φόρους που πολλαπλά καταβάλλει, είτε με τις ασφαλιστικές εισφορές του.

ΠΛΗΡΗΣ, για να καλύπτει όλα όσα χρειάζεται ένας ασθενής. 

ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ, για τους ανασφάλιστους, τους ανέργους, τους φτωχούς, τους μετανάστες. Όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν την ίδια δυνατότητα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας και ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ. 

Αυτή θα πρέπει να είναι η διεκδίκηση και η απαίτηση του λαού και γι αυτό θα πρέπει να παλεύει.