Περί ηθικής...



Τα όσα τα τελευταία χρόνια συμβαίνουν στη χώρα, με αποκορύφωμα το μπαράζ των «αποκαλύψεων» και της «δημοσιογραφικής διαφάνειας» των τελευταίων μηνών, με προβλημάτισαν πολύ.

Μία χώρα που ευημερούσε πάνω σε σαθρές βάσεις, με καπετάνιους του πλοίου να ζουν μέσα στην διαφθορά και τη βρώμα και το κυριότερο να το θεωρούν αυτονόητο.

Ξεκινώντας από τα χρόνια της μεταπολίτευσης (απ’ ό,τι αποδεικνύεται), θεωρητικά σε μία από τις δημοκρατικότερες περιόδους της χώρας, συντελέσθηκε ένα από τα πιο άγρια εγκλήματα στην ιστορία αυτού του λαού:

Σιγά σιγά μία μεγάλη μερίδα του γαλουχήθηκε με φιλοδοξία «πώς θα βολευτούμε καλύτερα, πώς θα ξεγελάσουμε το κράτος, πώς θα κάνουμε μία μικρή λαμογιά, που εντάξει ρε αδερφέ δεν είναι και τίποτε, πώς θα πάρουμε κι εμείς τη μικρή μας μιζούλα, από τις γνωριμίες που αποκτήσαμε». Και βέβαια απ’ ότι φάνηκε πώς αυτό το ψάρι να μη βρωμάει, όταν πρωτίστως  το κεφάλι του μέσα στη βρώμα βρίσκεται;

Όταν όλοι αυτοί που τους ψηφίσαμε για να αντιπροσωπεύσουν τα δημοκρατικά μας φρονήματα θεωρούσαν αυτονόητο ότι όλα, μα όλα, όσα χρειάζονταν για να ζήσουν έπρεπε να τα αρπάζουν από το κράτος, με πολύ πρόσφατο το παράδειγμα του «συμπαθούς» πρώην υπουργού, ο οποίος ακόμη και τις πινακίδες του αυτοκινήτου του τις είχε πλαστές!! Κι αφού έχει καταφύγει σε αυτή τη μέθοδο για να γλυτώσει 2.000 ευρώ φαντάζεστε τι άλλο έχει σκαρφισθεί για να γλυτώσει παραπάνω; Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι αυτός (κι όχι μόνο) ο άνθρωπος θεωρεί απολύτως φυσικό να ζει εις βάρος όλων των άλλων, αφού δεν ανταποκρίνεται ούτε στις βασικές υποχρεώσεις του. Κι αυτός ο άνθρωπος έχει υπογράψει ως συγγραφέας το βιβλίο του περί ηθικής…

Ουφ, κουράστηκα και μπερδεύτηκα

Τελικά τι είναι ηθική; 

Να ρωτήσω τον κύριο Λιάπη, μιάς και εντρύφησε τόσο πολύ στο θέμα, ή μήπως να επικαλεστώ την αείμνηστη Σαπφώ Νοταρά για να μου απαντήσει με το γνωστό: 

ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΕΔΩ ΜΕΣΑΑΑ……

Ένα είναι σίγουρο: διανύουμε μία εποχή όπου όλες οι γνωστές αρχές ανατρέπονται και αυτό είναι μία πολύ μεγάλη πρόκληση για τους διανοούμενους αυτής (κι όχι μόνο) της χώρας. Πριν βγάλουν όμως οι ειδήμονες την κρίση τους για την σημερινή εποχή, η οποία θα βγει αφού εμείς έχουμε εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, μάλλον θα ήταν καλό να κάνει ο καθένας μας τον απολογισμό του και να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Αυτά τα λίγα, σας αφήνω τώρα…..*  

Με αγάπη
Μαρία Τσιγγάνου


*Έχω κι άλλα όμως…