ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟ 7ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ

Το 7ο τακτικό συνέδριο της ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ διεξάγεται στο ιδιαίτερο πολιτικό κλίμα που έχουν διαμορφώσει οι εκλογές της 25/1 που ανέδειξαν στην εξουσία την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα αποτελέσματα του Eurogroup της Παρασκευής 20/2 και οι κυβερνητικές προτάσεις μεταρρυθμίσεων της 23/2.

Για μας τους εργαζόμενους στο δημόσιο τα πράγματα, για όποιον θέλει να τα δει, είναι ξεκάθαρα:  Η σαρωτική επίθεση των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, η "κόλαση του μνημονίου" που υλοποιήθηκε και στηρίχθηκε από τα κόμματα της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου που δοκιμάζει τις αντοχές όλων μας και θα διαρκέσει.  Μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία, πρόνοια, δημόσια περιουσία έχουν οδηγηθεί στο βωμό ώστε το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο να βρουν νέους δρόμους κερδοφορίας, αγγίζοντας τα όρια γενικευμένης "γενοκτονίας" που έχει συμπαρασύρει φτωχά και μικρομεσαία στρώματα.  Στις εκλογές της 25/1 ο λαός ανέδειξε στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας σε μέτρα λαϊκής ανακούφισης, αλλά, από τις πρώτες κιόλας ημέρες, την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, την ανάδειξη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας του Προκόπη Παυλόπουλου, ενός κορυφαίου στελέχους της ΝΔ, φάνηκε πως η συγκυβέρνηση αυτή κινείται μέρα με τη μέρα σε όλο και πιο δεξιά ρότα, στην κατεύθυνση αποδοχής των αντιλαϊκών μνημονίων και των όρων που θέτουν οι ιμπεριαλιστές.

Πιο συγκεκριμένα, στο Eurogroup της 20/2 η ελληνική κυβέρνηση "έκφρασε την ισχυρή δέσμευσή της για ευρύτερες και βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις", δήλωσε ότι "θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σε όλους τους δανειστές της, πλήρως και εγκαίρως" και δεσμεύθηκε ότι για κάθε μέτρο που θα πάρει θα ζητά την άδεια απ' τους "θεσμούς", θα το θέτει στην κρίση τους διακινδυνεύοντας να απορριφθεί ως μη αποδεκτό και ως "μονομερής ενέργεια"!

Στο κείμενο  δε των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων της 23/2 οι ελληνικές αρχές δήλωσαν ότι θα προσδιορίσουν μέτρα εξοικονόμησης και εξορθολογισμού των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. παιδεία, άμυνα, μεταφορές, ΟΤΑ, κοινωνικά επιδόματα), θα προβούν σε μεταρρυθμίσεις της κοινωνικής ασφάλισης, συζητώντας την ενοποίηση των συνταξιοδοτικών ταμείων και την εξάλειψη των "παραθύρων" και κινήτρων που αφορούν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.  Θα συνεχιστεί η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και τα προγράμματα των "ωφελούμενων" - ανέργων, ενώ η αύξηση του κατώτατου μισθού θα γίνει σε βάθος χρόνου και με τρόπο που "θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης".  Στη δημόσια διοίκηση, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε "να αναμορφώσει το δίκτυο των μισθών στον δημόσιο τομέα μέσω αύξησης της παραγωγικότητας" (βλέπε σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας), "να βασιστεί η αξιολόγηση των υπαλλήλων σε πραγματική αξιολόγηση και να ιδρυθούν δίκαιες διαδικασίες μεγιστοποίησης της κινητικότητας των ανθρώπινων και άλλων πόρων του δημοσίου τομέα".

Στο δε Eurogroup της 9ης Μαρτίου έγινε η "εξειδίκευση" και καθορίστηκαν οι άξονες της επιτροπείας με άμεση αξιολόγηση του προγράμματος - μνημονίου που "τρέχει", διαβουλεύσεις με τα "τεχνικά κλιμάκια", αποχή της κυβέρνησης από κάθε "μονομερή" ενέργεια που θα μπορούσε να διασαλεύσει το αντιλαϊκό πλαίσιο που έχει οικοδομηθεί και συμπλήρωση της λίστας Βαρουφάκη.

Στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα από λεκτικά παιχνίδια όπου η τρόικα μετονομάζεται σε "διαβούλευση με τους τρεις θεσμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ", όπου η παράταση του μνημονίου μεταγλωττίζεται σε "συμφωνία - γέφυρα" ή σε "παράταση της δανειακής σύμβασης", επιχειρεί να μεταμφιέσει την προσαρμογή της και καταλήγει, ούτε δύο μήνες μετά τις εκλογές, στον ίδιο παρανομαστή: νέο συνταξιοδοτικό, ψαλίδι στις "πρόωρες" συντάξεις, αξιολόγηση, σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας, κινητικότητα, καθήλωση μισθών και ιδιωτικοποίησεις.   

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ (με τις όποιες καιροσκοπικές μεταλλάξεις της) στήριξαν τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τους βασικούς στυλοβάτες της πολιτικής των μνημονίων και, επί σειρά ετών, με την ανάθεση και την συνδιοίκηση, καλλιέργησαν αυταπάτες φέροντας σοβαρή ευθύνη για την πλήρη αποσυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.  Αποτελούν ένα στρώμα περιφερόμενο στα κομματικά και υπουργικά γραφεία, μακριά και κόντρα, τις περισσότερες φορές, στις ανάγκες των εργαζομένων που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι η αναπαραγωγή του δίνοντας άλλοθι στις πιο αντιδραστικές δυνάμεις για την πλήρη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος ακόμη και αυτής της έννοιας των αγώνων.  Το ΠΑΜΕ, στο όνομα της ενότητας των εργαζομένων και της ταξικής συνέπειας, αυτοθαυμάζεται σε χωριστές πλατείες και καταλήγει σε αγώνες οπισθοφυλακής και διαμαρτυρίας και όχι στην κατεύθυνση δημιουργίας όρων ανατροπής αυτής της πολιτικής.  Οι δε συνδικαλιστικές παρατάξεις με αναφορά στον κυβερνητικό πια ΣΥΡΙΖΑ, είτε με τη μορφή του ΜΕΤΑ, όπου υπάρχει, είτε με τη μορφή των κάθε λογής διαμαρτυρόμενων όψιμων μνηστήρων, επιχειρούν την συγκρότηση μηχανισμών στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής, αναπαράγουν τον εφησυχασμό και τη λογική της εργασιακής ειρήνης.

Στις πρόσφατες εκλογές της 25/1 λαός και εργαζόμενοι έδωσαν ένα σκληρό μάθημα στα βασικά κόμματα της άρχουσας τάξης, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που προώθησαν αυτήν τη βάρβαρη πολιτική.  Ωστόσο, το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς ο λαός θα μπορέσει να συνεχίσει τον αγώνα του για ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής που είναι ακόμα εδώ, πώς θα αποτινάξει από πάνω του ολοκληρωτικά το ζυγό των μνημονίων, πώς θα μπορέσει να διεκδικήσει και να επανακατακτήσει τα δικαιώματά του, πώς θα μπει στο δρόμο για να απαλλαχθεί η χώρα από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση.  Οι αγώνες μπορούν να χαράξουν μια ελπιδοφόρα προοπτική για τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία, στο βαθμό που απεγκλωβίζονται από τη λογική της διαμαρτυρίας, των κοινοβουλευτικών - εκλογικών αυταπατών και της ανάθεσης.  Στο βαθμό που ξεπερνιούνται τα όρια ελέγχου που θέλουν να επιβάλουν στους εργαζόμενους και στους αγώνες τους οι κυρίαρχες πολιτικο-συνδικαλιστικές δυνάμεις.  Ταυτόχρονα, πρέπει να ισχυροποιηθεί μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα μια γραμμή ανεξαρτησίας από το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του, μια γραμμή αντιπαράθεσης στη λογική της συνδικαλιστικής και της συνδιαχείρισης της κρίσης, της συνυπευθυνότητας με το αστικό κράτος, της ταξικής συνεργασίας.    

Η σύνεδρος της Αγωνιστικής Κίνησης Εθνικού Τυπογραφείου, Πετρούλια Όλγα και ο σύνεδρος του Συλλόγου της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλλων, Κουμπούρας Γιώργος, με βάση τη σύγκλιση που παρουσιάζουν οι πολιτικές τους θέσεις, παρεμβαίνουν από κοινού στο συνέδριο της ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ για να στηρίξουν την αγωνιστική κατεύθυνση, να προωθήσουν τη πολιτική γραμμή αντίστασης, σε μια προσπάθεια ζωντανέματος των σωματείων και των συλλόγων σε αγωνιστική κατεύθυνση.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ - ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ - ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΑΥΞΗΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ