Μια προβολή με πολλά ερωτηματικά «Σύγκρουση πολιτισμών» ή άλλη μια επικίνδυνη τεχνητή κρίση;

Πολλά ερωτηματικά προκύπτουν γύρω από την εμφάνιση στο διαδίκτυο προσβλητικής για τον Μωάμεθ ταινίας που προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, τεράστιες αντιδράσεις στο μουσουλμανικό κόσμο με μαζικότατες, ανά τον κόσμο, διαδηλώσεις, ακόμα και νεκρούς.
Κατ’ αρχήν ερωτηματικά  ως προς την ταινία αυτή καθ’ ευατή, καθώς, για καιρό, παρέμενε θολή η ταυτότητα του παραγωγού της, που αρχικά εμφανίστηκε ως Αμερικανοεβραίος με το όνομα Σαμ Μπασάιλ για να αποδειχθεί τελικά ότι ήταν ο Νακούλα Μπασίελ Νακούλα, πρώην φυλακισμένος, Αιγύπτιος χριστιανός κόπτης και ιδιοκτήτης στην Καλιφόρνια, μιας μη καταγεγραμμένης κινηματογραφικής εταιρείας που, κατά πληροφορίες, διέθεσε 5.000.000 δολάρια για να βγάλει μια ταινία με 60 ηθοποιούς που, όπως λένε, «αγνοούσαν ότι αυτή αναφερόταν στον Μωάμεθ».
Όσο θολές είναι οι πληροφορίες για την προέλευση της ταινίας άλλο τόσο θολή είναι και η πορεία της, από την αρχική της εμφάνιση σε μικρό κοινό με τον τίτλο «Η αθωότητα των μουσουλμάνων» μέχρι τη στιγμή που ο αμερικανοαιγύπτιος κόπτης χριστιανός Μόρις Σάντεκ ώθησε αποσπάσματά της στο διαδίκτυο για να φτάσει και σε αντίστοιχη ισλαμιστικού θρησκευτικού περιεχομένου ιστοσελίδα και να προκληθούν όλες αυτές οι αντιδράσεις.
Πολλά ερωτηματικά υπάρχουν και για τη χρονική συγκυρία που αυτή προβλήθηκε. Σε μια περίοδο με ανοιχτά τα ζητήματα της επέμβασης στη Συρία και το Ιράν και λίγους μόνο μήνες πριν από τις αμερικάνικες εκλογές, ο Ομπάμα μετέθεσε αποφάσεις και κινήσεις στρατιωτικού χαρακτήρα για αργότερα, ενώ ο ρεπουμπλικάνος αντίπαλός του Ρόμνεϊ, απειλούσε με άμεσες δυναμικές λύσεις. Και ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε λίγο καιρό μετά την «αραβική άνοιξη», που κυοφόρησε νέες ισορροπίες και ανέτρεψε αντιδραστικά λαομίσητα καθεστώτα στην περιοχή, μια περιοχή που έχει πραγματικά υποφέρει από την πολιτική των ιμπεριαλιστών, τις συνεχείς επεμβάσεις και λεηλασίες, με λαούς που ζουν χρόνια κάτω από την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον σκοταδισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που αναζωπυρώνονται, με διάφορες αφορμές, φανατισμοί και θρησκοληψίες και βαφτίζονται εχθροί οι αλλόθρησκοι για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα και επιδιώξεις. Και είναι επίσης γεγονός ότι, εν απουσία αριστεράς και κινήματος, η θρησκεία, πολλές φορές, ανέλαβε να παίξει το ρόλο του κυματοθραύστη των λαϊκών αντιστάσεων.
Πολλά λοιπόν τα ερωτηματικά. Το σίγουρο είναι ότι οι διαδηλωτές κατέβηκαν στο δρόμο με αντιδυτικά και αντιαμερικανικά συνθήματα, κόντρα στην ιμπεριαλιστική πολιτική των επεμβάσεων και της στήριξης των πιο αντιδραστικών και καταπιεστικών καθεστώτων στην περιοχή.
Οι εξελίξεις  είναι επικίνδυνες κυρίως για τους λαούς της περιοχής (μεταξύ αυτών και του δικού μας) και οι εντάσεις κλιμακώνονται. Η παρουσία αμερικανικών καταδρομικών ανοιχτά της Κρήτης και ρωσικών πλοίων με κατεύθυνση τη Συρία, η στρατιωτική εμπλοκή στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας και τα σχέδια επέμβασης στο Ιράν, είναι στοιχεία ιδιαίτερα ανησυχητικά.
Αν και το όλο ζήτημα με την ταινία φαίνεται να έχει εκτονωθεί, γεγονός είναι ότι σε μια κοινωνικά ταραγμένη και εμπόλεμη ζώνη, όπως αυτή της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αλλά και σε κοινωνίες όπου τα κοινωνικο-πολιτικά προβλήματα οξύνονται, η υποδαύλιση των θρησκευτικών φανατισμών (θυμίζουμε τα αίσχη του «Χυτηρίου»), θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Ωστόσο, η κοινωνική δυστυχία και ανασφάλεια δε θεραπεύεται με τη θρησκευτική – σκοταδιστική εξαλλοσύνη, αλλά μόνο με τον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.