ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ   ΚΙΝΗΣΗ  ΕΘΝΙΚΟΥ   ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
                                                                                                                                                          25-9-2012

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Μας έχουν πετσοκόψει τους μισθούς, μας έχουν λεηλατήσει το εισόδημα με τους κάθε λογής φόρους που σκαρφίζονται, καθημερινά μας τρομοκρατούν και μας απειλούν με απολύσεις και εργασιακή ανασφάλεια, μας έχουν πιει το αίμα και θέλουν κι άλλο, υγεία, παιδεία, δημόσια περιουσία. Θέλουν κι άλλα κέρδη για τις τσέπες τους κι άλλη δυστυχία για τα σπίτια μας. Θέλουν να αρπάξουν καθετί που διαθέτει αυτός ο τόπος και κατάφερε με τις θυσίες του αυτός ο λαός. Και τώρα η κυβέρνηση παρά τα κροκοδείλια δάκρυά της εξαγγέλει νέα πιο σκληρά και πιο επώδυνα μέτρα. Τι άλλο λοιπόν περιμένουμε; Έχουμε λόγο να αναζητάμε την αντίσταση και την οργάνωση. Θέλουμε να ζήσουμε και γι’ αυτό παλεύουμε.

-Για να μην  αγωνιούμε καθημερινά αν και πώς θα τα βγάλουμε πέρα.

- Για να μην καρδιοχτυπούμε κάθε φορά που ακούμε άλλο ένα σενάριο για τη τύχη του Εθνικού Τυπογραφείου και τη δική μας.

-Για να μην ανησυχούμε αν και πότε θα βγούμε στη σύνταξη, αν θα αρρωστήσουμε, αν τα παιδιά μας θα έχουν σχολεία και οι γονείς μας συντάξεις και περίθαλψη.

-Για να πάψουμε τελικά να μοιραζόμαστε την αγωνία μας  με τη μοναξιά μας.

            Συνάδελφοι,
αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων, αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, δεν θα το κάνει άλλος για μας και δεν αρκούν οι διαπιστώσεις. Χρειάζεται δράση, αντίσταση. Κι αυτή θέλει συγκέντρωση, διαδήλωση, πανό, συνθήματα, κόντρα, κατάληψη, απεργία κι εκεί δεν περισσεύει κανένας. Να βγούμε όλοι στο δρόμο. Να διαμαρτυρηθούμε, να διεκδικήσουμε, να οργανωθούμε. Να βρούμε ο ένας τον άλλο και να οπλιστούμε με το μόνο μέσο που διαθέτουμε: το δίκιο, την οργή και την αγανάκτησή μας. Το ζήτημα δεν είναι «αν μπορούμε κάτι να κάνουμε» αλλά το τι είναι αυτό. Εάν δεν τους σταματήσουμε, αύριο τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα, όπως χειρότερη γίνεται η ζωή μας συνεχώς, εδώ και χρόνια. Μπορούμε να αποτρέψουμε αυτήν την αρνητική εξέλιξη! Αρκεί ο καθένας μας και όλοι μαζί να πάρουμε την υπόθεση των συμφερόντων και της πάλης μας στα δικά μας χέρια.

Μπορεί οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να έχουν χάσει, και δικαίως, την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη μας, αλλά δεν φταίνε οι αγώνες γι’ αυτό. Η απεργία παραμένει το βασικό μέσο πάλης των εργαζομένων, διατηρεί την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά της, γι’ αυτό και είναι τόσο δύσκολη. Δεν είναι λοιπόν μια ακόμα 24ωρη των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Με το να μη κάνουμε απεργία δεν τιμωρούμε την ΑΔΕΔΥ, τιμωρούμε τους εαυτούς μας. Δεν «ιδρώνουν» από τη μη συμμετοχή μας, που, τελικά τους αναδεικνύει στους «μόνους συνεπείς» και αναπαράγει τη βολική γι’ αυτούς φιλολογία περί του ότι «ο κόσμος δεν τραβάει». Ιδρώνουν όμως από τη μαζική παρουσία που θα τους αμφισβητήσει και θα θέσει τους δικούς μας όρους, θα απεγκλωβίσει τις δυνάμεις μας και θα φέρει νίκες. Αμφισβήτηση που μπορεί να εκφραστεί με διαφορετικούς τρόπους από τη διαφορετική συγκέντρωση, τα διαφορετικά συνθήματα, τις διαφορετικές πρωτοπορίες.

Η απεργία της 26 Σεπτέμβρη πρέπει να αποτελέσει την αρχή ενός παρατεταμένου αγώνα κόντρα στην επίθεση. Να γίνει εκείνη η ευκαιρία που όλοι περιμένουμε.

-      ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!
-      ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΗ - ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
-      ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11.00 π.μ. ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ