"ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΠΙΠΤΕΙ ΡΑΒΔΟΣ"

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Το σύστημα αξιολόγησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι ούτε νέο ούτε καλύτερο από τα προηγούμενα του, γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή, βρέθηκε αντιμέτωπο με την "απεργία - αποχή" των εργαζομένων και παραμένει, σε ποσοστό άνω του 90%, ανεφάρμοστο.  Κυρίως όμως δεν είναι ακίνδυνο, όπως μας "διαβεβαιώνει" η υπουργός.  Γιατί το ζητούμενο δεν είναι να βρεθούν οι "άριστοι", εκλεκτοί της διοίκησης, που θα πάρουν ψίχουλα, αν και όποτε οι δανειστές επιτρέψουν να "ξεπαγώσουν" οι μισθολογικές μεταβολές.  Ούτε βέβαια το πρόβλημα είναι ότι θα διεξαχθεί από προϊσταμένους με ανάθεση, όπως ισχυρίζεται η ΑΔΕΔΥ αφού οι κυρίαρχες παρατάξεις της είναι στη πραγματικότητα υπέρ της αξιολόγησης.  Εξάλλου αν δεν υπήρχε καμία πρόθεση, γιατί η υπουργός δεν προχωρά σε κρίσεις χωρίς τα φύλλα του 2016, δεν υπάρχουν ούτε του 2014, ούτε του 2015, και να προχωρήσει στην εφαρμογή της αξιολόγησης μετά ικανοποιώντας με αυτό τον τρόπο και την ΑΔΕΔΥ;

Εκείνη όμως, όχι μόνο δεν κάνει αυτό, αλλά προχωρά σε τροπολογία με την οποία νομοθετεί τη τιμωρία των απεργών και με "δούρειο ίππο" τους προϊσταμένους, εκβιάζει με αποκλεισμό από τις επόμενες κρίσεις, όσους λόγω "υπαιτιότητας" δεν συντάξουν φύλλα αξιολόγησης.  Έτσι αντιλαμβάνεται φαίνεται η κυβέρνηση την "Εθνική Στρατηγική για την Διοικητική Μεταρρύθμιση":  με εκβιασμούς, απειλές και ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης.  Έτσι αντιλαμβάνεται το ρόλο των στελεχών που τοποθετεί: "χρήσιμοι" για να επιβάλουν τη πολιτική της, μα "αναλώσιμοι" όταν δεν συμμορφώνονται.

Προς τι λοιπόν η επιμονή του "όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος" ρισκάροντας ρήξη του ΣΥΡΙΖΑ με το "σύμμαχο" στρώμα τω δημοσίων υπαλλήλων;  Γιατί πολύ απλά οι "θεσμοί" πιέζουν, οι στόχοι για μικρότερο και πιο ευέλικτο δημόσιο παραμένουν και τα πραγματικά ζητούμενα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι να συμμορφωθούν και να βρεθούν οι υποψήφιοι για έξοδο.  Και αυτοί είναι οι συνήθεις ύποπτοι: εκείνοι που στις ελλείψεις προσωπικού θα ζητήσουν προσλήψεις και δεν θα ικανοποιήσουν το κριτήριο της "ικανότητας άσκησης πολλαπλών καθηκόντων", εκείνοι που θα τολμήσουν να διαφωνήσουν και δεν θα δείξουν "άριστη συνεργασία", εκείνοι, που σε τελική ανάλυση, εν θα τα βρουν με τη διοίκηση αλλά θα επιλέξουν την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, όπως φάνηκε και με την τιμωρητική τροπολογία.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Για μας το ζήτημα δεν είναι η άποψη του καθενός για το τι σύστημα αξιολόγησης θα ήθελε, αλλά το τι επιχειρείται αυτή τη στιγμή.  Η επιμονή των θεσμών και όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων για να περάσει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες η αξιολόγηση, τα σκοπίμως αόριστα και γενικά κριτήρια που θέτει, οι ποσοστώσεις που τώρα λέγονται "συντελεστές διόρθωσης", ο ρόλος της συνέντευξης και των ανώνυμων ερωτηματολογίων, η σύνδεσή της με την μισθολογική εξέλιξη και την κινητικότητα, η τιμωρητική τροπολογία θα πρέπει να μας υποψιάσουν για την ουσία της ως μέσο πειθάρχησης, χειραγώγησης, τρομοκράτησης και διάλυσης της συλλογικότητας.  Δεν πιστεύουμε λοιπόν τις διαβεβαιώσεις της υπουργού, εξάλλου τις ξέρουμε καλά τις διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.  Δεν εκβιαζόμαστε και δεν τρομοκρατούμαστε.  Ενώνουμε τη δύναμή μας με τους υπόλοιπους εργαζομένους στο δημόσιο για να βρει, με μαζικούς όρους και αυτό το σύστημα αξιολόγησης τη τύχη του προηγούμενού του.

Συμμετέχουμε με την Ομοσπονδία και τον ΣΠΕΤ στην απεργία - αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης που κήρυξε εκ νέου η ΑΔΕΔΥ, γιατί δεν έχουμε αυταπάτες για δήθεν αξιοκρατική και αντικειμενική αξιολόγηση, εξάλλου βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας και δεν ξεχνάμε ότι οι στόχοι για απολύσεις, ευέλικτο και μικρότερο κράτος, παραμένουν.